Kost (2008)

Kost et al.

Estimates of contraceptive failure from the 2002 National Survey of Family Growth

In: Contraception 77 (2008) 10-21

In 2001 zag een initiatief van de Amerikaanse regering het licht met als doel het falen van contraceptie tijdens het eerste gebruiksjaar te reduceren van 13% (1995) naar 7% (2010). De 5 meest gebruikte methoden in de VS werden onder de loep genomen qua waarschijnlijkheid van falen: prikpil, pil, condoom, Fertility Awareness (FA)-methoden en coïtus interruptus (CI). Voor alle overige methoden waren de observaties onvoldoende voor het onderzoek.
Voor de wetgever is het van groot belang te weten hoe de efficiëntie van specifieke methoden evolueert, maar tussen 1980 en 1990 werd geen verbetering vastgesteld. In deze studie gaat het om het ‘typisch’ (onvolmaakt) gebruik van een methode, gebaseerd op het seksueel gedrag in diverse omstandigheden, met diverse motivaties, karakteristieken en visies.

Besluit

• De kans op falen was na 12 maanden significant verhoogd voor het condoom t.o.v. de prikpil (depoprovera) en de pil [resp. 17%, 7% en 9%]. CI faalt ongeveer even vaak als het condoom (18%). FA-methoden falen het meest, nl. 25% na 12 maanden gebruik. Niettemin zijn de verschillen tussen FA-methoden, condoom en CI statistisch niet significant.
• Ook werd de klassieke fout gemaakt om alle ‘natuurlijke’ methoden (kalender, Billings, symptothermaal) over één kam te scheren, alsof je pil, sterilisatie, condoom en spermiciede crèmes allemaal samen als ‘kunstmatige’ methoden één cijfer zou geven.
• Er werd geen verbetering genoteerd in contraceptieve efficiëntie tussen 1995 en 2002. Bij vrouwen van 30 jaar en ouder was het faalcijfer lager dan bij jongere vrouwen. Bij tieners faalde de pil tweemaal meer dan bij vrouwen van dertig en meer. Hetzelfde gold voor het condoom. Bij armere vrouwen was het risico hoger dan het gemiddelde.