BMI en fertiliteit

Het is algemeen bekend dat over- of ondergewicht de cyclus negatief beïnvloedt. Zowel een te hoog als een te laag BMI zorgt ervoor dat de eisprong uitgesteld of afgesteld wordt. Zolang de eetstoornis niet is opgelost, zal de kans op een zwangerschap zowel spontaan alsook via ART bijzonder laag blijven. Waar de kritische grens ligt waaronder of –boven een spontane zwangerschap onmogelijk wordt, is echter moeilijk te zeggen en verschilt van persoon tot persoon.

Cyclusmonitoring via Sensiplan met vaststelling van monofasische cycli of verkorte luteale fasen, biedt de goedkoopste diagnostiek. Bij behandeling van de eetstoornis, kan door cyclusmonitoring makkelijk worden vastgesteld wanneer de eisprong terugkeert en het gevolgde dieet dus resultaten oplevert.

Gewichtstoename is overigens een bekend ongewenst effect van de oestroprogestagenen (hormonale contraceptiva)[1], die steeds meer op jonge leeftijd en vóór de eeste zwangerschap worden gebruikt. Een eerste preventieve stap zou erin kunnen bestaan deze middelen niet meer aan tieners aan te bieden. Een degelijke objectieve seksuele voorlichting met bewustmaking van de vruchtbaarheid op jonge leeftijd, zodat jongeren gemotiveerd worden om seksuele activiteit uit te stellen, is de beste preventie van ongewenste zwangerschap, soa-besmetting en latere fertiliteitsproblemen[2].

[1] Gecommentarieerd geneesmiddelenrepertorium 2009 p. 269

[2] Halperin et al (2004) Lancet 364, 1913 1915